Idiota w kłótni najpierw zniży Cię do swojego poziomu, a potem pokona doświadczeniem.

Feanaro

#|#|#

~

Stara Puszcza | mężczyzna | elf | wojownik | brak przyjaciół | brak partnerki | <głos>

~

Moce i umiejętności

Ma doskonały wzrok, jest w stanie zauważyć niewidzialnych

Odporny na toksyny i większość zaklęć

Szybko biega, mało kto może go dogonić

Usypia dotykiem

~

Charakter

Feanaro ma naturę drania i hultaja. Jego odwaga często stoi na granicy szaleństwa. Dla wszystkich obcych jest wredny i czasami okrutny. Na co dzień nie stroni od ironii, sarkazmu i alkoholu. W stosunku do kobiet zawsze arogancki, luzak. Ma bardzo zmienną naturę, raz jest wesoły i żartobliwy, a raz oschły. Niecierpliwy i uparty, chce szybko osiągnąć cel i dąży do niego po trupach. Nie lubi dużych grup ludzi. Urodzony ryzykant i manipulant, chce mieć wszystko pod kontrolą lub przynajmniej udawać, że tak jest. Kiedy przebywa sam, często porusza egzystencjalne tematy i wspomina. Zachowuje się tak, jakby Puszcza była jego własnością. Bywa, że zrobi coś głupiego co nie zmienia faktu, że jest inteligentny na swój sposób. Potrafi docenić wartość przyjaźni, ale zwykle kiedy jest dla kogoś miły to ma w tym jakiś interes. Nie łatwo mu zaimponować.

~

Zainteresowania

Jak każdy elf strzela z łuku. W wolnych chwilach gra na gitarze, rysuje ewentualnie wyżywa się na innych lub poluje. Uwielbia wspinać się na drzewa.

~

Historia

Jako owoc związku księżniczki i zwykłego strażnika Feanaro był zawsze poniżany przez inne elfy. Trzymany zwykle w separacji, żeby przypadkiem nikt nie wypominał przyszłej królowej błędów z przeszłości. Niezbyt wyszukani nauczyciele szkolili go na oschłego zabójcę w nadziei, że zginie już jako dziecko po pierwszej swojej akcji. Wychowująca go anielica, która zastępowała mu matkę zginęła zabita przez ludzi. Wtedy Feanaro został powierzony jeleniowi o imieniu Tivel. Razem stwierdzili, że nie mogą żyć z innymi elfami, bo żywili do nich sporą niechęć. Dużo podróżowali aż osiedlili się w wiosce. Tam nie dorosły jeszcze Feanaro i skrzydlate zwierzę wzbudzili niemałą sensację, kilka razy przeciwnicy magicznych istot próbowali uprzykrzyć im życie, więc elf i jego opiekun osiedlili się w Puszczy. Tam przeżyli jeszcze wiele innych przykrości, takich jak spotkania z grupą nazywaną czarnymi kotami.

~

Inne informacje 

Nie je słodyczy (uważa, że zatruwają mózg), ale na popitkę zawsze jest chętny. Nie przepada za innymi elfami. Choć tego nie widać, liczy sobie kilkaset lat. Na prawej ręce ma smocze znamię nieokreślonego kształtu a na brzuchu: wypaloną "pamiątkę" zostawioną przez swoją najgorszą przeciwniczkę.

~

Towarzysze 

Gordon | Tivel

~

Sterujący: koniecinternetu1@gmail.com | Ludziojeleń